Ondertussen heeft hij met die groene ogen op een andere manier ook niet stil gezeten.
in het weidse uiterlijke landschap
waar de verte naar de einder reikt
komen water en lucht
tezamen in de zwaan
die zich in beide beweegt
als boodschapper van de goden
≈
in het wijdse innerlijke landschap
waar de pelgrim naar oneindigheid reikt
waar hemel en aarde samenkomen
waar water staat voor gevoel
waar lucht staat voor denken
beweegt hij zich in beide
bewogen door de boodschap
≈
Al fietsend langs het kanaal heeft het universum dit een geschikte plek gevonden om bij deze water-lander een dagdroom naar binnen te laten stromen.
Tetty, die dagdroom gaat over een taak die wij gezamenlijk zouden gaan uitvoeren. Maar…ik houd dit nog even geheim…je bent toch niet nieuwsgierig?
Nee hoor, ik ben niet nieuwsgierig. We zijn al gezamenlijk met een taak bezig.
Onontkoombaar springt bij haar de gedachte ‘hij wil met mij een boek schrijven’ tevoorschijn. Een onwelkome gedachte die ze gauw de kop indrukt, maar die desondanks sluimerend aanwezig blijft, of ze het nu wil of niet.
≈
wordt vervolgd…tot NU…